Skip to content

Martijn.be Posts

Tijd voor bier!

Uiteindelijk is de kuddegeest gebroken en heeft de groep zich na het officieel programma opgedeeld al naargelang hun drank- en andere voorkeuren. De groep die ik op sleeptouw heb genomen, belandde dus in het biercafé Open Baladin, een waardige Italiaanse tegenhanger voor Moeder Lambic.
Na dit aperitief gingen we naar Da Francesco, een restaurant dat ik al eerder had opgezocht. Na de eerder teleurstellende ervaring van gisteravond, waren de meesten wel gemotiveerd om deze keer een restaurant te bezoeken dat toch al een heel aantal positieve Foursquare-reviews op haar conto kon schrijven. Een wijs besluit, zo bleek.

Gidsen

In tegenstelling tot de nogal beperkte uitleg bij de Egyptische zalen, was de toelichting van de proffen over onderwerpen die wél binnen hun expertise vielen zeer interessant en uitgebreid. Met proffen op reis gaan maakt het toch altijd nét wat interessanter!

Deskundig…

Dit zijn Egyptische dingen…

De volledige uitleg van Prof. Erdkamp bij de eerste zalen van de Vaticaanse musea die we bezoeken

Scam City

Op weg naar het Vaticaan taferelen die me bekend voorkomen uit de Rome-aflevering uit de documentairereeks Scam City: door de maffia gecontroleerde ‘gidsen’, elk op hun eigen plekje, enkele meters van elkaar, die je van alles beloven, en vooral een snelle toegang tot de Vaticaanse musea. Gelukkig hebben we onze eigen kundige gidsen, en door de online reservatie kunnen we de rij sowieso overslaan. Middels oortjes met onze proffen verbonden, zijn we er klaar voor…

Hotel

Een vermoeiende dag, maar een aangename – soms hernieuwde – kennismaking met medestudenten, proffen en natuurlijk Rome! Warmer en zonniger dan we hadden durven hopen, en veelbelovend voor de rest van de week.
Dat er overal irritante verkopers zijn, was ik al gewend, maar het wordt zelfs nog een stukje erger zodra het duister valt: dan komen de lichtgevende speeltjes boven, en lasers waarmee ze je voor de voeten schijnen!
Deze avond was er niet veel animo meer om een leuk cafeetje in het centrum of bij het hotel te zoeken, dus de weinig gezellige hotelbar – in de ontbijtzaal, nota bene – moet volstaan. Nu een laatste Nero d’Avola, en dan de overvolle kamer in. Dat wordt nog leuk morgenvroeg…